çəp

is. və sif. <fars.>

1. Bəbəkləri eyni istiqamətə baxmayan (göz haqqında). <Fərəc bəy:> Mənə əyri-əyri baxır, çəp gözünü qıyır, lopa bığlarının ucunu ağzına salıb gəmirir. . Ə. Vəl..

2. Sol (rast əksi). Çəp əl.

◊ Sözü çəp gəlmək – mübahisə etmək, razılığa gələ bilməmək. Sözləri çəpləşən kənd cavanları burada çox yumruq davasına çıxıb bir-birinin üstünə xəncər çəkmiş, bəzən də aralığa qan salmışdılar. İ. Ş..